De steden en de bebouwde kom moeten groener en het water moet weer zichtbaar worden om hittestress te voorkomen. In Apeldoorn zijn er hier mooie voorbeelden van: de Grift en Beken weer bovengronds halen. Het dient meerdere doelen, verkoeling in warme periodes en de beleefbaarheid vergroten. In Apeldoorn is vrij recent de Orderbeek weer zichtbaar gemaakt. Sommige omwonenden waren daar zo blij mee dat ze een eigen openingsfeestje organiseerden in hun buurt. Nu met de mooie witte wereld kreeg ik een foto toegezonden van de heer G. van Engeland. Hij draagt een gedicht van Coen Seur voor. Het gedicht is een ode aan de Beekprik. Met dank aan Coen Seur om zijn gedicht te mogen gebruiken.
Ode aan de beekprik
Wie zag hem ooit
Dat monstertje met zijn frivole vorm?
Die fijne mix van een gepijnigd zeepaard
En een fikse regenworm.
Waarom hij wegbleef en weer opdook,
Zal ik verklaren ik in dit lied.
Heel graag hoor ik uw eigen versie,
Alleen nu even niet …
De oude Grift ging lang geleden onder
In duiker en in rioleringsbuis.
Verloor zijn bedding en zijn beekloop
En de beekprik dus zijn huis.
Soms kwam de Grift ergens naar boven,
De aanblik van een nat verval.
Een schaambeek en tot nader order,
De Grift van dobberblik en lekke bal.
Maar Apeldoorn, jij Buitenstad,
Wat ging je goed aan het werk!
De beek ging open en werd schoon,
De beekprik werd een stevig merk.
Dus voor de liefhebber nog even
Wat vissenfeiten op een rij.
Ken de cyclus van het beekprikleven
En dan hoor je er echt bij!
De beekprik leeft zo’n vier en half jaar als larf,
Een woord waarop het moeilijk rijmen is.
Dan volgt volwassen onderwatersex
En na een halfjaar is het exit vis.
Misschien in Ugchelen of bij Marialust
Vindt de beekprik zijn finale rust.
De laatste belletjes, een laatste wens…
De beekprik is soms net een mens.
O, beek der beken, stroom der stromen!
Laat deze woorden op mijn grafsteen komen:
Beste Apeldoorner
Hier lig ik
Vroeger was ik uiterst zeldzaam
Tegenwoordig ben ik vaste prik
© Coen Seur
